Brodawczak to łagodny nowotwór skóry w postaci małych narośli i brodawek. Dziś udowodniono, że brodawczaki mają pochodzenie wirusowe. Możesz zarazić się tą chorobą poprzez kontakt domowy, gdy wirus przedostanie się do skóry poprzez drobne uszkodzenia i mikropęknięcia. Obecnie odkryto kilka głównych typów brodawczaków: płaskie, proste, podeszwowe, nitkowate i spiczaste. Istnieją brodawczaki przenoszone podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Takie nowotwory nazywane są brodawkami narządów płciowych i stanowią ogromne zagrożenie dla zdrowia kobiety. Miejscem ich lokalizacji są zewnętrzne narządy płciowe, szyjka macicy. Takie brodawczaki zwykle pozostają niezauważone, ponieważ w żaden sposób nie ujawniają swojej obecności. Istnieje jednak duże prawdopodobieństwo ich przekształcenia w nowotwór złośliwy błony śluzowej szyjki macicy.
Przyczyny brodawczaków
Przyczyną choroby jest wirus brodawczaka ludzkiego (w skrócie HPV), który należy do rodziny Papoviridae. Dostając się do organizmu ludzkiego, wirus brodawczaka atakuje podstawowe komórki nabłonka, gdzie aktywnie się rozmnaża. Pojawienie się brodawczaka lub brodawek na skórze jest wynikiem dużej aktywności wirusa. Sam nowotwór składa się z tkanki nabłonkowej zawierającej naczynia krwionośne, dlatego jego uszkodzenie może prowadzić do krwawienia.
Powstawaniu większości brodawczaków zlokalizowanych na zewnętrznej powłoce ciała nie towarzyszy pojawienie się jakichkolwiek objawów. Czasami mogą dać się odczuć poprzez łagodne mrowienie i swędzenie skóry. Brodawczaka można rozpoznać po jego wyglądzie. Zewnętrznie jest to niewielki wzrost, który wznosi się ponad skórę i z reguły nie różni się od niego kolorem. Czasami można znaleźć jasnobrązowe brodawczaki. Duże nowotwory, dochodzące do dwóch centymetrów i zlokalizowane w otwartych obszarach ciała (szyja, dekolt, twarz), mogą powodować dyskomfort estetyczny.
Przyczyną brodawczaka jest najczęściej osłabiony układ odpornościowy, który nie jest w stanie poradzić sobie z wirusem, który dostał się do organizmu na czas. Czynnikami ryzyka są: palenie tytoniu, nadużywanie alkoholu, częsty stres, choroby układu trawiennego, rozwiązłość. Chorobą można zarazić się także podczas wizyty na basenach, saunach i łaźniach publicznych. Brodawczak jest przenoszony z matki na dziecko po urodzeniu. Umiejscowiony w głębokich warstwach nabłonka i nie dający się wyczuć, wirus uważany jest za uśpiony; nie stwarza zagrożenia ani dla jego przewoźnika, ani dla jego otoczenia. Dlatego jego obecność w organizmie człowieka nie jest wskazaniem do leczenia. Brodawczak staje się zakaźny, gdy dotrze do górnych warstw skóry i umiejscawi się nad jej powierzchnią w postaci widocznego nowotworu.
Leczenie brodawczaków
Nie zaleca się samodzielnego leczenia brodawczaka. W najlepszym przypadku wynikiem będzie brak wyniku pozytywnego; w najgorszym przypadku pod skórą zostanie wprowadzona wtórna infekcja. Nie możesz samodzielnie usunąć brodawczaka, wyciągnąć go, przeczesać lub zarysować paznokciami. Nieprawidłowo usunięty brodawczak po pewnym czasie uformuje się ponownie w tym samym miejscu. Dlatego tę delikatną sprawę warto powierzyć specjalistom – dermatologowi.
Obecnie istnieje kilka sposobów usunięcia brodawczaka:
- Elektrokoagulacja;
- Usuwanie laserowe;
- Usuwanie za pomocą noża radiowego;
- Kriodestrukcja.
Elektrokoagulacja polega na poddaniu dotkniętego obszaru skóry prądowi o wysokiej częstotliwości, pod wpływem którego następuje koagulacja tkanki białkowej. Znieczulenie stosuje się w przypadku usunięcia dużego brodawczaka. Główną zaletą tej metody jest to, że sam zabieg usuwania jest całkowicie bezkrwawy, po czym na skórze nie pozostają zauważalne ślady interwencji medycznej.
Zastosowanie laserów w celach medycznych znacznie ułatwiło życie zarówno lekarzom, jak i pacjentom. Dziś za pomocą lasera wykonuje się znacznie poważniejsze operacje niż usuwanie zwykłej brodawki. Laserowa metoda usuwania łagodnych guzów skóry jest uznawana na całym świecie. Ma wiele zalet: szybki zabieg, względną bezbolesność, brak krwi i blizn na skórze, które powstają po usunięciu brodawczaka skalpelem chirurgicznym. Po laserowym usunięciu brodawczaka na skórze pacjenta tworzy się cienki film ochronny, który samoistnie znika po 12-14 dniach, pozostawiając na swoim miejscu zdrową skórę, nie różniącą się niczym od reszty ciała.
Pacjentom, którzy boją się ponownego pojawienia się brodawczaka lub mają już nieudane doświadczenia w jego pozbyciu się, zaleca się usunięcie guza za pomocą specjalnego noża radiologicznego, który odcina cały obszar tkanki nabłonkowej wraz ze znajdującym się na nim brodawczakiem. Operacja oczywiście przeprowadzana jest w znieczuleniu i gwarantuje dożywotnią ulgę w brodawczaku tej okolicy skóry.
Innym nowoczesnym sposobem usuwania niepożądanych defektów na skórze jest kriodestrukcja, czyli kauteryzacja guza za pomocą ciekłego azotu. Sam zabieg jest bezbolesny, ma jednak jedną wadę – w niektórych przypadkach np. przy brodawkach narządów płciowych jest nieskuteczny.
Specjalista może doradzić, która metoda jest najskuteczniejsza w usuwaniu brodawczaka w każdym konkretnym przypadku. Decydując się raz na zawsze pozbyć się nieprzyjemnej manifestacji wirusa na skórze, należy zwrócić szczególną uwagę na placówkę, w której zostanie przeprowadzony sam zabieg. Obecnie wiele salonów kosmetycznych oferuje usuwanie znamion, brodawczaków i brodawek za stosunkowo niską opłatą, jednak większość z nich nie może zagwarantować całkowitego bezpieczeństwa usunięcia i braku niepożądanych konsekwencji. Jak pokazuje praktyka, zaleca się usuwanie wszystkich nowotworów skóry, w tym brodawczaków, wyłącznie w placówkach medycznych i po konsultacji z dermatologiem, który zdiagnozuje chorobę, określi jej dokładne pochodzenie, a dopiero potem zaleci procedurę usuwania.